Herfstval hoofdstuk 2

-2-

Murk blijft vandaag thuis. De aanlegsteiger van de woonark moet hoognodig hersteld worden.

Gelukkig krijgt hij hulp van vrienden. Rob Talsma en Wim Bensdorp komen. Rob heeft een bloeiende meubelmakerij in Fryslân. Wim is chef-kok van het tweesterrenrestaurant 'De Gooise Pot' in Walden.

Ma Hemelsoet slaapt nog als Rob arriveert. Murk en Rob drinken koffie en praten bij.

Als Rob de compressor aanzet om de bouten van de steigerdelen los te draaien, komt moeder naar beneden en vraagt verschrikt of ze nu hier ook al met de metroringlijn zijn begonnen.

''Nee ma, dat is Rob uit Fryslân, die komt de steiger repareren. Dat heb ik je toch al verteld?''

''Helemaal uit Fryslân? Had je niet iemand uit Polen kunnen nemen? Of uit Albanië?''

Murk heeft een alternatief pad door de tuin gebaand, zodat iedereen de voordeur van de ark kan blijven bereiken tijdens de werkzaamheden.

Jacqueline komt Wim afleveren. Hij heeft zelf geen auto en het is meteen een goede reden om haar moeder en broer weer eens te zien.

Er is voor Murk weinig te doen. Hij is niet handig genoeg om Wim en Rob bij het zagen en boren te kunnen assisteren. Gelukkig heeft hij de kleuterschool wel afgemaakt en daar enige ervaring met hamertje tik opgedaan en kan hij de bouten uit de nog te gebruiken planken slaan.

Murk werpt een blik op de bedrijvigheid en vraagt zich hardop af waar het eerste gedeelte van de aanlegsteiger eigenlijk goed voor is, als je net zo goed door de tuin naar de voordeur kan lopen.

Het juiste antwoord dient zich al in de praktijk aan. Jacqueline drentelt door de modderige tuin en zakt diep weg tussen de petunia's en goudsbloemen.

''Pas op je Prada’s!'', roept Wim. Rob schudt zijn hoofd.

Murk snapt wel dat zuslief, chef de clinique van het CharlotteMutsaertsdierenhospitaal, op haar vrije dag iets elegantere kleding dan het gebruikelijke 'teletubbiepak' en platte schoenen wil dragen.

Jacqueline is, nadat zij cum laude was afgestudeerd in veterinaire geneeskunde, met de Gooise matrassengigant Erwin de Mol getrouwd. Hij hielp haar de kliniek te financieren.

Nu staat ze dag in dag uit tot haar oksels in het bloed en de stofwisselingsproducten van honden, katten en andere beesten. Gelukkig heeft ze een hardwerkende assistent, die na elke operatiesessie alle vrijgekomen lichaamssappen, plukken haar en eventueel verwijderde interne delen grondig opruimt.

Jacqueline gaat iets te dicht bij Murk staan. Een wegspringende, roestige bout maakt een lelijke vlek op haar Kasjmir sweater.

Jacqueline moet al weer snel vertrekken. Er worden vandaag opnamen in haar kliniek gemaakt voor het tv-programma Waf, ik ben een bekende hond.

Murk zorgt voor de catering. Maakt soep en boterhammen klaar en gaat, als er echt niets meer voor hem te doen is, bier halen. Hij haalt zeven halve liters. Twee per persoon en een voor onderweg.

Murk voelt zich tamelijk overbodig. Hij loopt alleen maar in de weg.

Hij staart over zijn biertje naar de gestaag vorderende werkzaamheden en vraagt of hij zijn mening als leek mag geven. Dat mag.

''Het karwei schiet goed op!''

Als Murk zijn derde biertje op heeft, begint hij aan het bier van Rob. Die moet nog rijden en mag dus toch niet drinken.

De steiger moet in een dag af zijn. Wim staat zes dagen per week in de keuken en Rob moet de volgende dag zijn administratie nog bijwerken.

Volgens Rob staat de steiger waterpas. Murk kan zich geheel in deze conclusie vinden.

Wim wil maar één blik bier voor onderweg mee. Hij is bang dat zijn blaas zal klappen als ze onverhoopt in een file komen te staan.

Murk drinkt het laatste blikje ook maar op. Je weet immers nooit hoe lang het nog goed blijft.

Hij is moe. Hij heeft deze dag meer lichamelijke arbeid verricht dan in de laatste tien jaar.

Hij telt de lege blikjes. Hij heeft er zes van de zeven opgedronken. ''Poeh! 6-1, niet slecht voor een thuiswedstrijd.''

Hij is er best trots op dat hij ook nog wat heeft kunnen doen en bedenkt dat hij later altijd nog een leuk stukje over deze dag kan schrijven.

De tuinkat en moeder hebben zich de hele dag niet laten zien. Ze zijn vast erg geschrokken van de herrie.

De klus is op tijd geklaard. Rob brengt Wim terug naar Walden.

In de auto merkt Wim op dat het toch wel heel erg aardig van Murk is geweest om bier voor hen te gaan halen.

 Naar het volgende hoofdstuk 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

 

Terug naar de thuispagina