Lentebal hoofdstuk 13

-13-

Murk Hemelsoet wordt wakker van de wekkerradio.
De stem van Lara Rense van het Radio 1 Journaal schalt door het huis.
Hij staat op en loopt richting toilet.

Als Murk langs de kamer loopt waar ma Hemelsoet vroeger sliep, hoort hij een vreemd, schurend geluid. Na een paar seconden realiseert hij zich dat het geluid veroorzaakt moet zijn door het gescharrel van twee hangbuikzwijntjes.
Murk heeft de vorige avond de zorg voor Knor en Unox van Edwina overgenomen, omdat zij een paar dagen naar het ziekenhuis moet en Clothilde de hele dag naar haar werk is.
De zwijntjes kunnen niet al die tijd alleen gelaten worden.
De keuze om hem voor Knor en Unox te laten zorgen is waarschijnlijk ingegeven door zijn ruime ervaring met het oppassen op zijn neef Roel en nicht Franka. Bovendien zijn de zwijntjes dol op Murk en heeft hij bewezen dat hij ze, zelfs onder moeilijke omstandigheden, in toom kan houden.
Edwina moet een paar dagen in het hospitaal blijven. Als zij daarna weer thuis is, mogen de varkentjes nog een tijd niet bij haar komen, omdat er altijd kans op besmetting met ziekenhuisbacteriën kan zijn.
Murk heeft niet precies begrepen wat Edwina mankeert. Het is blijkbaar iets met haar oren of het zit daartussen.
Als Murk van het toilet terugkomt en de laptop en koffiezetter heeft aangezet, maakt hij een trog VoerVoorVarkens klaar, roffelt op de deur van de kamer van Knor en Unox en deelt de wakkere dieren mee dat hun ontbijt in de keuken klaarstaat.
Murk gaat achter zijn laptop zitten en kijkt of er mail is. Dit is inderdaad het geval.
Er is een elektronisch schrijven dat zijn zwager hem net na middernacht heeft doen toekomen.
De titel, ‘‘Lynch that guy’’, spreekt tot Murks verbeelding. Hij vreest dat hij zijn eerste hatemail heeft ontvangen, omdat hij heeft beschreven hoe Erwin op de pyrrhura van de familie De Mol is gaan zitten of omdat hij uit de school heeft geklapt over de slaapkamergeheimen van Jaqueline en haar eega.
Als hij het mailtje heel voorzichtig opent, blijkt zijn vrees ongegrond. Het afslachten waarvan in het onderwerpveld van het bericht sprake is, heeft betrekking op een medewerker van een groot drankenconcern. De man heeft met een vorkheftruck een enorme ravage in een magazijn aangericht.
Als het filmpje met de duizenden vallende flessen van zijn zwagers favoriete wodka is afgelopen, klinkt er nog steeds wild geraas. Het blijkt uit de keuken te komen. Murk springt op en snelt erop af.
Het blijkt al te laat. Knor en Unox hebben de koelkast open weten te krijgen en alle proviand en gekoelde dranken over de grond verspreid.
Murk zijgt onderuit op het enige stuk keukenvloer dat nog niet bezoedeld is door voormalige etenswaren, redt een ongedeukt blik bier uit de hoop, opent het en drinkt het uit, terwijl hij naar de zwijnen kijkt.
Hij besluit dat hij de varkens niet de schuld kan geven van de ontstane rotzooi.
Hij drijft hen de augiasstal uit, de tuin in, en begint daarna de puinhoop op te ruimen.

De keuken is nog lang niet spic en span, maar het ontbreekt Murk verder aan tijd. Hij heeft later deze ochtend zijn tweede afspraak bij Phoenixdetachering en wil voor die tijd ma Hemelsoet ook nog even met een bezoek te vereren.

In de tuin maken de varkens gebruik van de trampoline, die Murk heeft laten plaatsen voor het geval dat zijn neef en nicht bij hem langskomen. De beesten schijnen zich best te vermaken.
Murk bedenkt dat als hij het tuinhek bij zijn vertrek goed sluit het waarschijnlijk geen kwaad kan als hij hen een paar uurtjes alleen laat.

Murk treft ma Hemelsoet wakker aan. Zij blijkt een goede dag te hebben.
Jacqueline had gemeld dat moeder twee dagen eerder een heel scheve mond had, zich daar niet bewust van scheen te zijn en steeds haar ogen sloot.
Waarschijnlijk heeft ze weer een tiaatje gehad, maar is ze daar toch nog gedeeltelijk van hersteld. Haar linkerarm hangt nog wel slap langs haar lichaam. Zoals de laatste maanden steeds het geval is.
Jacqueline vertelde ook dat ze een zoute haring voor moeder had meegenomen, omdat deze daar altijd zo dol op was. Maar ma wist ineens heel erg zeker dat ze nooit van haring heeft gehouden. Jacqueline moest de haring onverrichter zake terug in haar handtas stoppen.
Ma Hemelsoet vraagt Murk ook wel eens of hij een bal wil meenemen.
Hij weet dat moeder daar een kroket mee bedoelt, maar denkt er niet aan met een half lauw stuk fastfood aan te komen zetten dat waarschijnlijk toch geweigerd zal worden.
Er is de laatste tijd nauwelijks sprake meer van een gesprek tussen moeder en zoon.
Vroeger waren zij het over bijna alle onderwerpen grondig oneens. Nu is alles wat zij tegen elkaar zeggen voor de ander zo goed als onbegrijpelijk. Ze spreken dezelfde taal, maar kennen de woorden een andere betekenis toe.
Murk luistert naar hetgeen moeder hem probeert te vertellen, probeert het te begrijpen, knikt of humt af en toe bemoedigend, spreekt zelf zo weinig mogelijk en lacht haar maar toe.

Ondertussen verwijlen zijn gedachten naar een artikel dat hij onlangs heeft gelezen over een Amerikaanse taalkundige, die bij wijze van experiment tijdens de eerste drie jaar van het leven van zijn zoon de fictieve taal Klingon tegen hem sprak.
Dr. d'Armond Speers was bewonderaar van de sciencefiction serie Startrek. Hij verklaarde dat hij geen Trekkie was en niet met rare maskers op door het huis liep om op een Klingon te lijken. Dat het een zuiver taalkundig experiment was.
De Klingontaal werd ontwikkeld op verzoek van acteur Leonard Nimoy, Mr Spock in de serie, en de schrijver Harve Bennett, omdat zij vonden dat het buitenaardse volk een echte taal moest spreken.
Speers heeft dagenlang allerlei zinnen in het Klingon vertaald en leefde in de hoop dat het eerste woordje van zijn pasgeboren zoon niet ‘‘dad’’ maar ‘‘vav’’ zou zijn.
De vrouw van Speers had geen zin in het experiment en sprak gewoon Engels tegen de kleine Alec. Speers hield stug vol met zinnen als ‘‘vind de USS Enterprise’’. Toen Alec terug begon te praten, was zijn uitspraak uitstekend.
Met sommige woorden had Speers problemen. Voor ‘‘tafel’’ moest hij ‘‘ding dat plat is’’ gebruiken. Klingons bleken ook geen woorden voor ‘‘luier’’ en ‘‘flesje’’ te hebben.
Toen duidelijk werd dat zijn zoon het niet leuk vond en weigerde te luisteren als hij Klingon tegen hem sprak, stopte Speers uiteindelijk met zijn experiment.
Dr. Speers vertelde in het artikel dat hij het wel jammer vindt dat Alec, die inmiddels 13 jaar is, geen woord Klingon meer spreekt.
''Ik word nog altijd een beetje melancholisch als ik eraan terugdenk hoe ik het Klingonslaapliedje May The Empire Endure voor Alec zong.''

Er loopt een verpleger langs, die moeder een prettige dag wenst.
Ma Hemelsoet reageert heel direct met een duidelijk gearticuleerd: ''Goedemorgen.''
De verpleger complimenteert ma Hemelsoet enthousiast met het feit dat ze vandaag zo helder is en krijgt zowaar meteen antwoord.
''Ja, misschien krijg ik vandaag mijn verstand wel weer terug!''
Dit is waarschijnlijk ook meteen de grootste uiting qua intelligentie, die moeder voor vandaag in zich heeft. Het lijkt haar moeite te hebben gekost, want hierna zakt ze iets dieper in haar kussens en kletst weer even ongenuanceerd.
Murk neemt afscheid en verlaat het Eduard Douwes Dekker huis.

Murk gebruikt de wandeling naar het kantoor van het detacheringsbedrijf om over moeders en taal na te denken. Hij vraagt zich af of de Klingontaal misschien aan het eind van het leven van de zoon van de wetenschapper weer terug zal keren. Het schijnt wel vaker voor te komen dat mensen, die beginnen te dementeren, weer gaan conserveren in een taal die zij vroeger hebben geleerd.
Voor sommige dingen zijn geen woorden. Murk weet nauwelijks meer wat hij tegen moeder moet zeggen of over haar moet schrijven. Als hij zijn gevoelens in woorden probeert om te zetten, klinkt het alleen nog maar botter. Een beetje zoals de Klingontaal zich tot de talen van aardbewoners verhoudt.

Inmiddels is Murk bij Phoenixdetachering aangekomen, meldt zich bij de receptie en wordt bijna onmiddellijk tot zijn consulent, Hugo de Grote, toegelaten.

In de brief waarmee De Grote hem uitnodigde, werd hem gevraagd zijn voorkeuren voor werk op papier te zetten.

Dat heeft Murk maar niet gedaan. Hij heeft bij voorkeur helemaal geen werk. Maar het leek hem geen goed idee op papier te zetten dat hij liever lui dan moe is. Bovendien vond hij ook dat eigenlijk te veel moeite.

Daar komt nog bij dat hij bij de Dienst Werk en Uitkeringen en de vorige keer bij Phoenix al heeft verteld dat, als hij toch zo nodig ergens aan de slag moet, hij dan het liefst bij een bibliotheek of boekhandel te werk gesteld zou willen worden, omdat hij daar dan wellicht nog iets aan zou kunnen hebben bij het schrijven van zijn roman.

De Grote overhandigt Murk vijf kopieën van vacatures, die hij voor hem heeft geselecteerd. Hij vraagt hem deze door te lezen en daarna in omgekeerde volgorde van geschiktheid neer te leggen om ze met hem te kunnen bespreken.
Het A4'tje dat Murk als eerste weglegt, behelst een baan waar je heel veel ICT-kennis voor moet hebben. Hij werkt veel op zijn laptop, maar als er iets met de programmatuur misgaat, weet hij nooit hoe hij dat op moet lossen.
Op het tweede stel aan elkaar geniete vellen wordt een job bij de stichting Varkens in Nood aangeboden.
Murk schatert het uit als hij leest wat hij daar dan zou moeten gaan doen.
De Grote ontwaakt uit zijn, door de almanak voor ambtenaren aanbevolen, dutje en Murk moet hem wel een korte uitleg geven over de hilarische bui, die bij het lezen van de vacature over hem is gekomen.
''Hahahaha. Je moet in een levensecht, maar nep. Hahahaha. Ja, dat staat er echt… varken, met behulp van beeldschermen, voorlichting over misstanden in de bio-industrie gaan geven. Ik had u toch al vertelt dat ik in mijn boek over twee hangbuikzwijntjes schrijf? Die logeren trouwens op dit moment toevallig net bij mij.''
De Grote vraagt of Murk het dan niet leuk zou vinden bij die stichting te gaan werken.
Murk vertelt dat hij al meer dan genoeg met Knor en Unox te stellen heeft en zichzelf ook niet echt in de functie van voorlichter ziet.
''De hele dag hetzelfde verhaal te moeten afdraaien, lijkt me echt niets. De kans is te groot dat ik de tekst dan na verloop van tijd ga veranderen en mensen juist gillend naar het eerste de beste filiaal van een hamburgerketen rennen. Het lijkt me ook niet denkbeeldig dat het ergens op een plein geparkeerde fakevarken belaagd zal worden door een woedende menigte, die in mijn woorden een beledigende tendens zien ten aanzien van bevolkingsgroepen, die volgens hun geloof geen varkensvlees mogen eten.''
De Grote zegt dat hij denkt dat het dus wel mee zou vallen.
Murk probeert hem van het tegendeel te overtuigen.
''Ik heb ooit een man te Zwolle, die mij probeerde te bekeren, met mijn op de lagere school opgedane kennis der Bijbelse geschiedenis om de oren geslagen en hem op deze manier een heel end op weg naar de hel gewezen. En nadat ik een kwartiertje in de bar van een studentenflat, die ik vroeger frequenteerde, met een kudde Heavy metal-fans had gepraat, waren zij ervan overtuigd dat de nieuwste single van Michael Jackson inderdaad fantastisch was.''
Murk buigt zich over de overgebleven vacatures. In alle drie gevallen wordt een webredacteur gezocht.
Hij heeft weliswaar nog nooit een website bewerkt, laat staan gebouwd, en kan ook niet bogen op de gevraagde, journalistieke ervaring. Maar het beheren van een reeds bestaande website kan hem waarschijnlijk makkelijk bijgebracht worden en hij komt vast ook wel weg met de claim dat hij wel over enige schrijfcapaciteiten beschikt als hij vertelt over de roman die hij aan het schrijven is.
In het onderwijs wordt de laatste jaren gewerkt met zogenaamde zij-instromers. Mensen die eerst andere beroepen hebben uitgeoefend en met de daarin opgedane kennis uiteindelijk voor de klas komen te staan. Dat moet in deze discipline toch ook mogelijk zijn.
De Grote voegt hieraan toe dat de toekomstige werkgever dus best een beetje moeite mag doen een werknemer, die verder niets aan salaris kost, in te werken en laat Murk even alleen om zijn agenda bij te gaan werken.
De keuze tussen de overige vacatures is best lastig. Het eerste is bij een klein muziekpodium.
Murk heeft als voormalig fotograaf bij popconcerten veel affiniteit met muzikanten, maar ziet er tegenop regelmatig op de late avond te moeten werken, nu hij de laatste jaren gewend is altijd vroeg op te staan om te gaan schrijven.
De tweede job is bij een magazine dat voornamelijk gelezen wordt door mensen die van een uitkering rond moeten komen. Murk heeft wel eens het idee opgevat als soort van undercoverjournalist een stuk over het uitbuiten van daklozen door louche eigenaars van logementen te gaan schrijven. Dat zou hij nu eventueel voor dat blad kunnen doen.
Maar na een tijdje peinzen, kiest Murk toch voor de laatste advertentie. Van een non-profitorganisatie, die het gebruik van voedsel dat op een duurzame manier wordt geproduceerd en waar de boeren dan ook een redelijke beloning voor krijgen, promoot.
De Grote keert terug en vraagt of Murk een keuze heeft kunnen maken. Als deze vertelt dat hij toch maar voor Fairfood gaat, complimenteert de consulent hem met zijn goede smaak en vertrekt weer om even later terug te komen met de gegevens waarmee hij zich met de instelling in verbinding kan stellen.
Er wordt een poging gedaan de juiste persoon aan de telefoon te krijgen.
Murk luistert mee over de speaker. Tijdens de lange periodes tussen de achtereenvolgende gesprekken, die De Grote met verschillende medewerkers heeft, praten Murk en Hugo verder over Seizoensgebonden.
''Hoe gaat het met schrijven?''
Murk vertelt enthousiast enkele details uit hoofdstukken, die hij sinds het vorige bezoek aan Phoenix heeft geschreven.
De Grote lacht en verzekert Murk voor de zoveelste keer dat hij dus echt de eerste zal zijn die Seizoensgebonden zal gaan kopen zodra het gepubliceerd is.
Murk belooft hem een exemplaar te sturen zodra het uitgegeven is.
De consulent ziet bezwaren. Murk veegt deze van tafel.
''We mogen geen cadeaus aannemen.''
''Dan schrijf ik er een briefje bij dat het een presentexemplaar is, omdat u in het boek voorkomt. Dan kunt u daarmee bewijzen dat het geen poging tot omkoping is.''
''O, ja. Zo mag het dus wel.''

Murk weet eigenlijk helemaal niet hoeveel presentexemplaren uitgeverijen aan hun auteurs beschikbaar stellen. Deze zullen er niet blij mee zijn als hij de complete eerste druk aan alle mensen, die in Seizoensgebonden voorkomen, zal willen gaan uitdelen.

Hij vreest dat het ook wel eens ten koste van zijn royalty's zal kunnen gaan.
Het lijkt het er zowaar even op dat De Grote aan de andere kant van de telefoonlijn een persoon heeft getroffen die over personeelszaken kan beslissen.
''Gaat het om een vaste baan?''
Murk wil heel hard nee roepen. Hij krijgt een angstvisioen van een leven waarin nauwelijks tijd meer is om verder te schrijven. Hij weet zich te bedwingen.
De consulent krijgt hierdoor kans uit te leggen dat het om een onbetaalde deeltijdbaan gaat.
De man die daar over gaat, blijkt niet aanwezig te zijn. De verbinding wordt weer verbroken.
De Grote belooft Murk later nog een keer te proberen contact met Fairfood op te nemen. Hij wil al afscheid nemen maar bedenkt dan dat hij nog geen Curriculum Vitae van zijn cliënt heeft.
Murk belooft deze zo spoedig mogelijk te schrijven en door te mailen. De Grote zegt dat hij hem zal herschrijven voordat hij hem aan potentiële werkgevers doorgeeft.
''Schrijf het maar zo goed mogelijk op. Dan lees ik het en verbeter ik het dus wel voor ik het doorstuur.''

Murk loopt de deur van het kantoor van Phoenixdetachering uit en bedenkt op weg naar huis hoe hij zijn levensloop het beste zal kunnen weergeven. Zijn leven is een lappendeken van banen, die zich op totaal verschillende vakgebieden hebben afgespeeld. Hij moet ook iets verzinnen voor dat gat van de jaren, die hij voornamelijk aan het gebruiken van drugs heeft besteed.

Bij thuiskomst ziet Murk tot zijn geruststelling de koppen van Unox en Knor met een zekere regelmaat boven de heg uit komen. Als hij het tuinhek opent, gaan de varkens onverstoorbaar door met springen op de trampoline.
Murk neemt aan dat zolang ze daar nog steeds geen genoeg van hebben hij hiervan kan profiteren om de keuken te dweilen en zijn Curiosum Vitae op te stellen.

Na ruim een uur heeft hij alles op een rijtje staan. Inclusief een korte vermelding van het gebruik van drogerende middelen. Hij weet dat hij daar niet omheen kan en het feit dat hij daarna schrijft dat hij deze episode te boven is gekomen, moet wel gezien worden als een positief punt.
Aan het eind van het A4'tje schrijft hij over de periode daarna. De tijd waarin hij voor ma Hemelsoet heeft gezorgd en met het schrijven van zijn roman is begonnen. Hij geeft kort aan dat hij zich, op de grond van de met de laatste activiteiten opgedane schrijfvaardigheid, geschikt acht webredacteur te worden.
Murk staart naar buiten en constateert dat de zwijnen zich nog steeds keurig gedragen en gaat verder met een kort resumé van Seizoensgebonden. Dat wil hij als proeve van bekwaamheid apart bij zijn cv voegen.
Als het geheel voltooid en aan Hugo de Grote verzonden, is het nog te vroeg om voor het eten te gaan zorgen. Murk besluit nog meer informatie over Fairfood op internet te verzamelen.
Fairfood blijkt aan de interkerkelijke organisatie voor ontwikkelingssamenwerking ICCO gelieerd te zijn en zich op de Rederijkersboulevard te bevinden.
Murk krijgt bij het lezen van de teksten op de website van Fairfood de indruk dat het personeel wel voor een groot deel of zelfs geheel uit vegetariërs en/of veganisten zal bestaan. Hij zoekt in de files van Seizoensgebonden wat hij zoal over het gebruik van vlees heeft geschreven.
Hij komt tot de conclusie dat het allemaal niet vreselijk schokkend is, zelfs niet voor iets extremere figuren uit de anti-vleesbeweging.
Er is een keer een barbecue beschreven. Later heeft hij nog iets over een haan, die gecastreerd werd om extra vetgemest te worden, opgetekend. Verder is het feit dat hij een matig gebruiker van vlees is ook nog eens vermeld.
Dat zou bij een sollicitatiegesprek dus eigenlijk geen beletsel hoeven te zijn hem aan te nemen.
Murk is geen frequente afnemer van fairtrade producten zoals Max Havelaar koffie en bananen.
Dat is meer een budgettaire dan een principiële kwestie. Huismerken zijn nu eenmaal goedkoper.
Bij Murk is er ook op andere vlakken weinig sprake van ecologische betrokkenheid.
Het feit dat hij zich geheel belangeloos heeft opgeworpen de twee varkens van nicht Edwina, die anders in haar flat aan de Koos van Zoomerenlaan zouden zitten opgehokt, een paar dagen asiel op de ark te verlenen, is wat hem betreft al heel wat.
De grootste inzet die hij zich de laatste tijd op het gebied van milieuvriendelijkheid heeft getroost, was het aanklikken van een link om op een site te komen waar een initiatief was gestart de Tweede Kamer op te roepen de Belasting Toegevoegde Waarde op biologisch verantwoorde producten tijdelijk, voor een periode van twee jaar, op te schorten, zodat het voor de consument aantrekkelijker gemaakt zou worden deze te kopen.
Maike had hem hier in een mailtje toe opgeroepen. Het was een kleine moeite geweest de button ‘‘ja’’ aan te klikken en zich aldus solidair te verklaren met iets waar hij het eigenlijk wel mee eens is.
Murk heeft het boek Max Havelaar van Multatuli, waar de billijk te verhandelen waren naar zijn vernoemd, niet volledig gelezen. Hij kwam er niet doorheen en had het snel terzijde geschoven om aan een ander boek te beginnen.
Hij heeft eertijds wel veelvuldig gebruik gemaakt van de weinige kennis, die hij over de schrijver bezat, als hij toeristen het voor de auteur opgericht standbeeld zag fotograferen.
Tot zijn verbazing wist bijna niemand wie de man op de sokkel was waar ze hun camera's op hadden gericht. Hierdoor voelde hij zich geroepen hen op de hoogte te stellen van de status die de auteur in de Nederlandstalige literatuur heeft.
De meeste mensen bleken ook niet bekend te zijn met de schrijvers, die in hun eigen taalgebied op een enigszins vergelijkbare manier over sociale misstanden hadden geschreven.
Meestal luisterde men eerst nog geduldig naar de verhandeling, die Murk over Henriette Beecher Stowe, Emile Zola, Anton de Kom en Mark Twain, en de uitwassen die zij beschreven, ten beste gaf. Vaak werd zijn inzet daarna met enkele munten beloond.
Vervolgens maakte het merendeel van de toehoorders alsnog een foto en liepen dan snel door naar een volgend beeld waarvan ze ook niet van wisten wie het voorstelde.

Murk kijkt op de klok. Het is nog een uurtje tot etenstijd en hij besluit de jacuzzi in de tuin aan te zetten, zodat Knor en Unox nog een tijdje kunnen weken en de ark daarna weer schoon kunnen betreden.
Terwijl de varkens zich in het warme bubbelbad vermaken, gaat Murk weer naar binnen om te koken. Op dat moment gaat de telefoon. De Grote van Phoenix meldt dat hij het cv ontvangen heeft en er niets aan hoeft te worden veranderd.
Murk vertelt dat hij een beetje bang is dat het stuk tekst over de werkervaring die hij heeft opgedaan als directeur bij de firma waar hij na de dood van zijn vader tijdelijk de leiding over heeft gehad en het bedrijf dat hij hierna voor zichzelf is begonnen, misschien iets te positief is.
''Ik had immers geen getuigschriften van die bedrijven. In het eerste geval kreeg ik die positie, omdat mijn vader eigenaar was geweest. En van het bedrijf dat foto's van popgroepen produceerde en verkocht, was ik zelf de oprichter.''
De Grote vindt dus niet dat Murk zichzelf al te veel heeft opgehemeld. Hij zegt dat hij het dus ook erg goed vindt dat Murk openhartig over zijn drugsgebruik is geweest.
Murk kapt de complimenten af. Het was immers onmogelijk zomaar een deel van zijn leven weg te laten en hij wil de cursussen computerkunde en internet, die hij bij de DoeschkaMeijsingkliniek heeft gevolgd, ook niet onvermeld laten.
''Ik heb de aard van de verslaving wel in het midden gelaten. En dat over die cursussen was nodig om aan te tonen dat mijn kennis qua informatica redelijk up-to-date was.''
De Grote heeft nog wel bedenkingen over het meezenden van het stuk tekst over Seizoensgebonden. Hij is bang dat het misschien iets te veel is om door te lezen voor degene die de sollicitatie behandelt.
Murk weet hem te overtuigen van het nut van de bijlage. Het beste bewijs dat hij inderdaad ervaring met schrijven heeft.
''Het is nog geen half A4'tje. Het lijkt me toch beter om mee te sturen, zodat ze in ieder geval de mogelijkheid hebben om te zien dat ik een beetje kan schrijven. Als ze het snel doorlezen of meteen terzijde willen leggen, is dat ook prima.''
De Grote stemt in en zegt dat hij het dus geheel aan Fairfood zal doorsturen. Dat hij wel contact met Murk zal opnemen zodra hij dus meer weet over een eventuele uitnodiging voor een gesprek bij de organisatie.
Het eten is bijna gereed.
Murk stuurt Jacqueline nog snel een mailtje om haar te vertellen hoe zijn dag is verlopen.

Hoi Jacq,

Het gesprek bij Phoenixdetachering verliep uitstekend, maar ik geloof dat ik me wel een beetje in de hoek heb geverfd.
Ik zit inmiddels in een sollicitatieprocedure voor een participatieplaats als webredacteur bij Fairfood dus zal ik, als ik die baan krijg, veel minder tijd hebben om te schrijven.
FF is een organisatie die het duurzaam produceren van voedsel promoot. Je zal het wel weer een hobby van de linkse kerk vinden, die gesubsidieerd wordt van de belastinggelden van het hardwerkend deel van Gedogia.
Maar het lijkt mij wel grappig om daar te werken. Ik kan er waarschijnlijk leuk over schrijven.
Die Hugo de Grote van Phoenix heeft mijn cv naar die Fairfooders doorgestuurd en nu is het afwachten wat ervan komt.

Groetjes, Murk

PS Ik stuur jou in een bijlage hierbij ook maar meteen mijn cv. Ben benieuwd wat jij en Erwin ervan vinden.

Murk zet het vuur onder de pannen lager en grijpt een grote, ruwe handdoek. Hij begeeft zich naar de jacuzzi om Knor en Unox uit het water te helpen en af te drogen.
Even later zitten ze gezamenlijk aan de eettafel. Zij laten zich de maaltijd van truffels, muesli en de mix van de restanten groenten, die nog in huis aanwezig waren, danig smaken.
Als Murk na het afruimen en wassen van de vaat weer in de huiskamer terugkeert, treft hij de zwijntjes vermoeid van het springen, rozig van de buitenlucht en het warme bad in diepe slaap op de bank aan.
Hij maakt snel een stel foto's van het tafereeltje, draagt daarna de varkens een voor een naar hun tijdelijke slaapplaats en dekt ze toe.

Murk neemt plaats achter zijn laptop.

Jacqueline heeft teruggemaild. Naast een paar korte opmerkingen over de sollicitatie bij Fairfood heeft ze nog een paar vragen.

Hoi Murk,

Nou, ik hoop dat je weet wat je doet. Het lijkt me niets om bij zo'n geitenwollensokkenbeweging te moeten werken en dan nog voor niets ook.
Maar misschien krijg je er ook nog wat te eten, hahahaha.
Je cv was wel goed. Zelfs Erwin was er redelijk positief over. Hij vond het heel bijzonder dat je van zo weinig nog zo veel had kunnen maken.

Weet jij toevallig iets van de vaatwasser? Hij deed het al een tijdje niet meer en de reparateur trof een aantal schaakstukken in de afvoerleiding aan.

Wat heb je Roel in vredesnaam verteld toen je hem bij het schrijven van zijn opstel hielp?
Hij heeft een vreselijk geschrift over de familie Oranje-Nassau geproduceerd en dat op school ingeleverd.
Ik schaam me rot. Het is niet bepaald wat je noemt koningsgezind. Je weet dat ik klanten in die kringen heb. Hoe moet ik hen onder ogen komen als dit uitlekt!
De leraar vroeg me nog of hij dat opstel helemaal alleen gemaakt had. Ik heb maar ja gezegd om jou er buiten te laten.

Groetjes, Jacqueline.

Bijlage: Het desbetreffende essay van je neef.

Murk mailt zijn zus snel terug.

Sorry, Jacq,

Dat van die afwasmachine had ik je nog moeten vertellen, maar dat ben ik blijkbaar vergeten.

Ik heb Roel alleen verteld dat je tegenwoordig alles heel eenvoudig op internet kunt vinden, maar wel goed moet uitkijken wat je dan gebruikt voor je opstel.
Dat je Wiki-pagina's kunt vertrouwen. Dat als er fouten in zitten, die bijna meteen door anderen gebruikers worden hersteld. Dat het daardoor makkelijker en betrouwbaarder is dan naar een bibliotheek te gaan en een papieren encyclopedie te raadplegen. Dat je met de vertaalfunctie ook buitenlandse Wiki-pagina's kunt gebruiken. Als je van die kromme zinnen, die je dan krijgt, goed Nederlands weet te maken. Dat één bron geen bron is. Je er dus altijd meerdere moet gebruiken en die moet vermelden. En dat hij niet zomaar alles van internet moet overtikken. Maar er in zijn eigen woorden een goed verhaal van moest maken.
Verder dat hij eerst goed moet bedenken waar het over moet gaan en dat een goede beginzin het halve boekwerk is: verzint eer gij begint!
Ten slotte heb ik hem verteld dat jij op de middelbare school een een stuk over Martin Luther King uit een encyclopedie had overgeschreven, terwijl het toch echt de bedoeling was dat het over Maarten Luther zou gaan. Dat hij moest proberen dit soort fouten te vermijden.
Wat had ie trouwens voor cijfer???

Met dat eten komt het wel goed. Het kantoor van Fairfood zit op de Rederijkersboulevard. Tussen de Burger King en McDonald's.

Groeten, Murk.

Murk trekt een pilsje open en gaat met de laptop op de bank zitten lezen wat zijn geliefde neef nu precies heeft geschreven.

Opstel over Oranje-Nassau

Dit opstel gaat over ons Koningshuis, het heet Oranje-Nassau.

Ze zijn al heel veel eeuwen in Gedogia aan de macht.

Vroeger als stadhouder en tegenwoordig als monarchie.

Ik zou een heleboel over vroegere tijden kunnen schrijven, maar het opstel hoeft maar 2000 woorden te worden en Willem de Zwijger en zo zegt mij niets. Dus ik begin maar gewoon bij de eerste koning van Gedogia.

De eerste koning van Gedogia was Lodewijk Napoleon Bonaparte die hier in 1806 door zijn broer de Franse keizer Napoleon Bonaparte op de troon was gezet.

Maar eigenlijk was hij geen koning van Gedogia, want dat land bestond toen nog niet, we waren toen een vazalstaat van Frankrijk.

Daarna werd Gedogia bij Frankrijk ingelijfd en toen Napoleon Bonaparte was verslagen kregen we wel zelf een koning, koning Willem I.

Ons land was toen nog een stuk groter, België was ook van ons en Willem I was ook nog groothertog van Luxemburg.

Willem I was een economische ondernemer, die veel investeringen deed, o.a. in de Belgische industrie.

In 1824 stichtte hij de Gedogiaanse Handel-Maatschappij.

Willem I was de eerste kapitalistische heerser van Europa, hij vergrootte met enigszins moderne methoden zijn inkomsten enorm terwijl het volk verpauperde.

Willem I liet nieuwe kanalen en straatwegen in zijn opdracht aanleggen en ook nam hij het initiatief voor de aanleg van spoorwegen.

In 1830 was er de Belgische revolutie en raakten we onze zuiderburen en Luxemburg kwijt omdat die onafhankelijk werden.

Toen kregen we in1840 koning Willem II omdat zijn vader Willem I af was getreden.

Onder zijn koningschap was de macht van de vorst al minder dan voordien.

In 1848 was er weer een revolutie in Frankrijk en omdat daar en in de rest van Europa koningen werden afgezet was hij bang zijn troon ook kwijt te raken

Toen besloot hij op een nacht van conservatief liberaal te worden en mocht de liberaal Thorbecke van hem een nieuwe grondwet schrijven waarin de koning minder te zeggen zou krijgen.

Sindsdien is Gedogia een parlementaire democratie, de macht van de koning is ingeperkt

De koning is niet langer verantwoordelijk voor het beleid, maar de ministers.

De koning is nu onschendbaar, ze vragen hem nog wel wat hij overal van vindt en luisteren wel, maar hij mag eigenlijk alleen nog maar lintjes uitdelen en doorknippen.

De vrouw van Willem II kreeg vijf kinderen, hij verwekte ook kinderen bij enkele buitenechtelijke relaties en onderhield daarnaast ook nog homoseksuele relaties.

In 1849 ging Willem II dood en werd zijn zoon Willem III de nieuwe koning.

Die werd koning Gorilla genoemd omdat hij af en toe heel rare dingen deed, hij stond o.a. wel eens bloot op het balkon van zijn huis in Zwitserland te swaffelen, dat heette in die tijd natuurlijk nog niet zo, toen noemden ze dat potloodventen.

Willem III kreeg drie zonen en had een slecht huwelijk omdat hij veel buitenechtelijke affaires en seksuele uitspattingen had.

Die drie zonen gingen dood en zijn vrouw ook en toen is hij opnieuw getrouwd omdat hij anders geen opvolger had.

Toen is hij getrouwd met een veel jongere vrouw, Emma en toen kreeg hij nog een dochter, maar ze zeggen dat die niet echt zijn dochter was omdat hij impotent was geworden door die seksuele uitspattingen waar hij syfilis van had gekregen.

Die dochter, onze latere koningin Wilhelmina is dus waarschijnlijk de dochter van een particulier secretaris maar dat weet niemand echt zeker.

In 1890 ging Willem III ook dood en werd Wilhelmina eigenlijk koningin, maar die was toen nog pas 10 jaar, dus dat kon natuurlijk niet en toen was Emma nog een tijdje regentes tot ze in 1898 wel 18 was geworden.

Wilhelmina is vijftig jaar koningin geweest tot 1948, dus tot na de tweede wereldoorlog (die was van 1940 tot 1945).

Ze trouwde met een Duitser en kreeg een dochter, die heette Juliana en werd later dus Koningin.

De man van Wilhelmina, prins Hendrik was een notoire hoerenloper en leende te veel geld van zijn privé secretaris om dit te kunnen bekostigen.

Daarnaast was hij de leider van de Gedogiaanse padvinderij, dat moest van de regering, die vonden dat de prins-gemalen van de koninginnen van het Koninkrijk Gedogia altijd een bezigheid moesten hebben om te voorkomen dat ze rare dingen gingen doen.

In de tweede wereldoorlog moest Wilhelmina en haar familie naar Groot-Brittannië vluchten, dat moest wel omdat de Duitsers ons land toen bezetten.

Na de oorlog mocht ze terug komen naar Gedogia en regeerde ze dus nog 3 jaar en toen kregen we Juliana als koningin.

Die was al voor de oorlog ook met een Duitser getrouwd, prins Bernhard.

Prins Bernhard was best wel een goede Duitser, hij vocht tegen de nazi's en Adolf Hitler.

Prins Bernhard en koningin Juliana hadden ook niet zo'n goed huwelijk.

Prins Bernhard neukte flink om zich heen, hij was vast dolblij met het uitbreken van de tweede wereldoorlog omdat dat hem de gelegenheid verschafte Juliana in Canada (daar was ze toen naartoe gevlucht) kon achterlaten en haar op de kinderen kon laten passen en ondertussen zijn prinselijke gang te kunnen gaan.

Prins Bernhard en Juliana kregen vier dochters, Beatrix, Irene, Margriet en Marijke.

Die laatste wilde later liever prinses Christina genoemd worden.

Prins Bernhard en Koningin Juliana hadden ook veel ruzie over de behandeling van prinses Marijke/Christina, die had een oogziekte en was scheel.

Prins Bernhard wilde zijn vrouw (de koningin dus) in een krankzinnigengesticht laten opnemen omdat ze met een gebedsgenezeres, Greet Hofmans omging.

Hij zei dat je niet goed bij je hoofd was als je in die onzin geloofde.

Maar Prins Bernhard had die vrouw zelf ingehuurd om Marijke/Christiana te genezen.

Hij had zelf al voor de oorlog ook een paranormale genezer geraadpleegd nadat hij in 1937 een zwaar auto-ongeluk had gehad.

Dat was een Brits-Indische helderziende met de bijnaam Pranananda (Zaligmakende) die contacten met de top van de (Duitse!) Nazi-partij had.

Het ging er dus eigenlijk over dat die vrouw ook erg pacifistisch (iemand die vrede wil) was.

Daar was hij tegen omdat Gedogia net de oorlog van Duitsland gewonnen had en iedereen bang was dat de Sovjet-unie (die waren communistisch) ons land dan zouden binnenvallen.

Waarschijnlijk was Juliana best wel een beetje gek, want in 1959 nodigde ze ook George Adamski

op haar paleis uit.

Dat was iemand die zei dat hij met een UFO op Venus was geweest en dat daar geen communisten waren, volgens zijn beschrijving waren de Venusianen lange, blonde en blauwogige mensen wier voetafdrukken swastika's in het woestijnzand achterlieten.

Ze zeggen dat Prins Bernhard in 1950 onderkoning van Indonesië (dat was vroeger een kolonie van ons) wilde worden en daar mee heeft gedaan met wapenhandel en een poging om een coup (staatsgreep/machtsovername) daar, maar dat is dus mislukt.

Prins Bernhard was na de oorlog ook vaak op zakenreis, hij heeft in die tijd veel voor de economie van ons land betekent door mooie orders voor het bedrijfsleven binnen te halen en heeft hierbij natuurlijk zijn eigen eigen zakken ook flink gevuld.

Hij had overal vriendinnen, hij heeft waarschijnlijk ook nog drie andere dochters, dat zeggen ze tenminste.

In 1976 mocht hij van de minister van defensie het uniform dat hij zo graag droeg omdat hij in de tweede oorlog tegen de Duitsers had gevochten niet meer dragen omdat hij zich had laten omkopen door een vliegtuigfabriek.

Die fabriek Lockeed had hem geld geven als hij ervoor zou zorgen dat Gedogia hun vliegtuigen zou kopen.

Er is ook een gerucht dat hij in de jaren '50 in Argentinië de familie Zorregeta, de grootouders van onze geliefde kroonprinses Maxima al heeft ontmoet en later het huwelijk van haar met prins Willem-Alexander heeft geregeld.

Prins Bernhard kwam in die tijd ook vaak in andere zuid-Amerikaanse landen, dus had Willem-Alexander net zo goed met de kleindochter van generaal Pinochet (die werd later dictator in Chili) getrouwd kunnen zijn.

Nu hebben we nog Koningin Beatrix, de oudste dochter van Koningin Juliana en prins Bernhard, maar die stopt er binnenkort mee en dan wordt prins Willem-Alexander onze nieuwe koning.

Willem-Alexander hield vroeger van feestvieren en bierdrinken, hij werd toen prins pils genoemd, maar nu is hij getrouwd met prinses Maxima en heeft hij drie dochters.

Die heten Amalia, Alexia en Ariane en zijn nu 7, 5 en 3.

Als Willem-Alexander straks koning wordt wil hij koning Willem IV genoemd worden, maar misschien kunnen we hem beter Willem bier noemen als ie nog steeds van een pilsje houdt.

De prins en prinses hebben ook een huis in Mozambique laten bouwen.

Daar kunnen ze tot rust komen als ze genoeg hebben van al die de drukte in ons landje.

Daar kan je ook nog gewoon jagen zonder dat iedereen roept dat het zielig is voor die arme dieren.

Er lopen daar ook nog gewoon negers in het wild rond.

Er zijn ook mensen die zeggen dat Willem-Alexander en Maxima graag in Mozambique willen gaan wonen omdat alles daar veel goedkoper is.

Maar dat klopt volgens mij niet, want volgens de Quote 500 heeft de familie Oranje-Nassau ook na de kredietcrisis nog geld genoeg.

Ze stonden op nummer 25 met een miljard en hebben ongeveer 20 % verloren.

Prins Bernhard protesteerde altijd tegen de plaats waarop ze stonden, maar die is dood (al in 2004)

Prinses Maxima is lid van een werkgroep van de Verenigde Naties die microkrediet moet stimuleren, dat zijn kleine leningen aan arme mensen in ontwikkelingslanden worden verstrekt.

Dat is leuk, dan heeft ze tenminste iets te doen als de prinsesjes naar school zijn en Willem-Alexander aan het werk is, anders zit ze toch maar te niksen in haar paleis.

Willem-Alexander en Maxima zijn pas ook in Mexico geweest, gelukkig hebben ze daar geen Mexicaanse griep gekregen.

Wel was Willem-Alexander een beetje dom, hij zei in het Spaans (dat spreken ze daar) iets over een garnaal die slaapt, maar eigenlijk betekende dat daar naar de kloten of naar de hoeren gaan of verneukt worden en dat werd dus een beetje verkeerd begrepen.

Roel de Mol de WoutertjePieterseschool Walden

Bronvermelding

Wikipedia :

de Franse tijd Koning willem I, II en III de Grondwet van Gedogia

het koninkrijk Gedogia Koningin Wilhelmina Koningin Juliana

Prins Bernhard Koningin Beatrix Prins Willem-Alexander

Overig internet:

Boek van Gerard Aalders:De Prins kan mij nog meer vertellen: Prins Berhnard, feit en fictie

Artikel dagblad Trouw: De ruis rond 'toverkol' Greet Hofmans trekt weg

Site Stichting Skepsis: Adamski, gezant van Venus.

Artikel dagblad Volkskrant:Bernhard genoemd als onderkoning Indonesië

Artikel tijdschrift Quote:Oranjes miljardair af

Artikel dagblad AD Willem-Alexander grof in de mond in Mexico

Televisieprogramma's:

Netwerk met ook Bernhard sprak 'gebedsgenezer'.

Het Jeugdjournaal

De dramaserie Bernhard schavuit van Oranje

De dramaserie de Troon

Oranje Ontvlucht Nederland 

 

Het opstel valt Murk niet tegen. Roel heeft er behoorlijk veel werk van gemaakt.
Voor zover hij het kan beoordelen, klopt het allemaal wel redelijk. Hij komt uit het essay ook heel wat feitjes te weten, die hem nog niet bekend waren.
Murk is er best trots op dat zijn neef op twaalfjarig leeftijd al in staat is een inhoudelijk zeer behoorlijke tekst te produceren. Hij had het zelf nauwelijks beter kunnen doen.
Al is het natuurlijk niet in een perfecte stijl geschreven.
Blijkbaar wordt op de basisschool van Roel nog ouderwets degelijk onderwijs gegeven. Waarschijnlijk omdat het een witte school is, waar de werkdruk op de leraren nog niet al te hoog is door grote groepen kinderen die de taal onvoldoende beheersen.
Hij vreest dat Roel wel niet in aanmerking voor een lintje zal komen. Het opstel heeft inderdaad een beetje republikeinse tendens. Maar hij gelooft niet dat dit met kwade opzet gedaan is. Neeflief is vast onbevangen achter zijn computer gaan zitten en heeft gewoon een aantal zoektermen ingetikt.
Het had nog veel erger kunnen zijn als hij bij het zoeken op internet sommige dingen een beetje verkeerd had ingetikt. Bij dit zogenaamde goeiemoggel-effect was hij bij het googelen vast nog aan heel andere informatie gekomen.

De laatste tijd wordt er veel over de slechte kwaliteit van het onderwijs gesproken. Leerlingen en leraren schijnen niet meer te kunnen rekenen, schrijven en ook nog eens bedroevend weinig van geschiedenis te weten.

Murk herinnert zich dat hij onlangs heeft gelezen dat bij een rondvraag onder scholieren was gebleken dat veel Britse kinderen dachten dat Adolf Hitler bondscoach van het nationale voetbalteam van Duitsland was en de minister van propaganda van het Derde Rijk, Joseph Goebels, een bekende Jood, die een dagboek had geschreven.

In het artikel stond ook dat de jongeren, die onderzocht waren, best veel van de tweede wereldoorlog wisten en er heel graag nog veel meer over wilden leren.

Maar zij hadden dus blijkbaar slecht onderwijs gekregen en haalden daardoor echt alles door elkaar.

De uitkomst van de enquête gaf waarschijnlijk ook een enigszins vertekend beeld van de kennis die de Britse jeugd bezat. Want uit het stuk bleek verder dat de leerlingen de vreemde antwoorden niet zelf hadden bedacht maar op die onzinnige ideeën waren gebracht doordat er meerkeuzevragen waren gesteld.

''Oké, ze gaven dan wel foute antwoorden, maar dat kwam mede doordat ze misschien te snel iets hadden ingevuld. Omdat ze wel een klok hadden horen luiden maar niet precies wisten waar de klepel gepositioneerd zou moeten worden.''

Murk denkt grinnikend terug aan de opmerkingen die Karel Nooitgedacht naar aanleiding van dit hoogtepunt in de geschiedenis van het wetenschappelijk onderzoek heeft gemaakt.

''Nazi-Duitsland uit tegen de Sovjet-Unie. Altijd lastig! Had die Goebels maar achter een kast op een zolder ondergedoken gezeten in plaats van Anne Frank. Dan hadden we wellicht nog van veel meer vruchten van haar schrijftalent kunnen genieten. Ze hebben het altijd over die conference van Hans Teeuwen waarin hij van de hele Bijbelse geschiedenis een grote warboel maakt. Maar die Britse scholieren zijn ook geen lieverdjes.''

Murk neemt zich voor Karel binnenkort over de realitysoap, die zijn neef over de Oranjes heeft geschreven, te vertellen. Hij neemt aan dat diens republikeinse hart in plaatsvervangende trots zal zwelgen. Maar is toch wel zeer benieuwd hoe zijn vriend erover zal denken.

Murk loopt de trap op, kijkt voorzichtig om de hoek van de kamer waar Knor en Unox logeren en constateert tevreden dat de zwijnen heel rustig liggen te slapen. Hij besluit om zichzelf ook te ruste te leggen.
Hij vraagt zich af of met de aansprakelijkheidsverzekering voor aangerichte schade ten gevolge van gezelschapsdieren, die nicht Edwina voor haar lievelingen bij Univee heeft afgesloten, de malaise die de logés die ochtend in zijn keuken hebben veroorzaakt wel dekt.
Maar er is immers weinig meer aan te doen. Je kunt het de nu lustig knorrende beesten niet echt kwalijk nemen. Hij had ze gewoon iets beter in de gaten moeten houden.
Murk is blij dat de zwijntjes al slapen, anders zou hij zich nog genoodzaakt hebben gevoeld ze voor te gaan lezen of in slaap te zingen. Met het risico dat hij dan zelf als eerste onder zeil zou gaan.
Bovendien zou het feit dat hij ooit twee scharrelvarkens uit De Drie Biggetjes had voorgelezen hem wel ongelooflijk belachelijk hebben gemaakt bij zijn lezers. Dan was de kans dat hij ooit nog als serieuze auteur gezien zou worden waarschijnlijk voorgoed verkeken.

Ma Hemelsoet zong toen Murk jong was altijd Maantje tuurt, maantje gluurt van Willy Derby voor hem. Daarin zat de belofte besloten dat de volgende dag ook weer erg leuk zou worden.
‘‘Morgen is het een nieuwe dag, dan mag je weer spelen en leren’’.
Murk kan zich best voorstellen dat moeder opgelucht was als hij dan snel in slaap viel en zij eindelijk rust had. Even zonder het jongetje dat haar constant bestookte met allerlei vragen om zijn eeuwige leergierigheid te bevredigen.
Daarin moet ook wel de oorzaak worden gevonden dat zij hem al op zijn vierde leerde lezen en schrijven. Opdat hij de mogelijkheid kreeg zichzelf met het lezen van boeken te vermaken.
Murk is moe van zichzelf. Het woord moedertaal spookt door zijn hoofd. Hij valt in slaap.

 Naar het volgende hoofdstuk 

 

 Inhoud Roman Seizoensgebonden 

  Terug naar de thuispagina